اگر تصمیمتان برای ورود در دنیای تجارت بین المللی و گردشگری سلامت جدی است، پس لازم است تا مسیر پر پیچ و خمی را که سر راهتان قرار دارد، به خوبی بشناسید. مجوز های گردشگری سلامت ، یکی از همین مسیرها است که دیر یا زود باید آنرا اخذ کنید. درست است که در شروع کار و به قول معروف، قبل از خوردن خاک صحنه شاید لازم نباشد وقت خود را با بالا و پایین رفتن از پله های وزارتخانه ها از دست بدهید.
اما واقعیت این است که هر زمان، تصمیم شما بر ماندن در این حوزه قطعی شد و خواستید در کنار شرکت های بزرگ دنیا، شروع به جذب بیماران بین المللی کنید، نمی توانید از داشتن مجوزهای لازم چشم بپوشید.
نداشتن مجوز برای شرکت های فعال در این حوزه، مانند بیمارستان هایی است که بدون مجوز پذیرش بیماران بین الملل، اقدام به پذیرش گردشگران سلامت می کنند!
مجوز نوعی اعتباربخشی است که شما را ملزم به رعایت استانداردهای خاصی می کند و همین استانداردها نقطه تمایز واسطه های شناسنامه دار(شرکت های تسهیلگر) با واسطه های غیر قانونی(دلالان سلامت!) است.
به علاوه اعتماد سازی و جلب اعتماد بیماران بین المللی مسئله ای نیست که به راحتی به دست بیاید و داشتن مجوز، یکی از پله هایی است که گردشگران سلامت را متقاعد می کند که با یک سازمان حرفه ای روبرو است.
بهرحال مسئله اصلی این است که شما نیامده اید تا برای یک ماه و دو ماه شروع به بازریابی کنید و بعد از جذب تعداد محدودی از بیماران، از بازار رقابت بین المللی خارج شوید.
بنابراین دیر یا زود باید وارد مراحل مربوط به اخذ مجوزهای لازم شوید. کدام مجوزها؟ در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.
انواع مجوزهای گردشگری سلامت
به طور کلی دو وزارتخانه بهداشت و گردشگری مسئول صدور مجوزهای مربوط به گردشگری سلامت هستند.
این نتیجه در قالب یک آیین نامه که طی یک سال اخیر به امضای جناب آقای دکتر نمکی– وزیر بهداشت(با حمایت های بی دریغ اداره گردشگری سلامت و آقای دکتر سعید هاشم زاده ریاست وقت این اداره و یکی از حامیان اصلی این صنعت) و جناب آقای دکتر مونسان– وزیر گردشگری رسید، مجوزهای گردشگری سلامت را به دو دسته تقسیم کرد:
- مجوز شرکت های تسهیل گر از وزارت بهداشت: این مجوز اعتبار کشوری دارد(با اخذ آن می توانید در هر شهری اقدام به تاسیس دفتر نمایندگی کنید) و مشتمل بر ۳۰ ماده است که از جمله ضوابط اصلی آن، الزام وجود پزشک یا فارغ التحصیل وابسته به رشته های پزشکی در اعضای هیئت مدیره(حداقل ۱ نفر)، است.
شرایط دریافت مجوز تسهیل گری از وزارت بهداشت چیست؟
- تابعیت کشور ایران
- عدم داشتن سوء پیشینه
- کارت پایان خدمت یا معافیت (برای آقایان)
- اگر شرکت سهامی خاص هستید، حداقل ۳ نفر تعداد اعضای هیئت مدیره
- اگر شرکت سهامی تعاونی هستید، حداقل ۷ نفر تعداد اعضای هیئت مدیره
- حداقل یک نفر از اعضا باید فارغ التحصیل یکی از رشته‌های پزشکی یا وابسته به گروه پزشکی باشند
- حداقل نیمی از اعضای هیئت مدیره باید دارای مدرک دانشگاهی باشند.
- معرفی حداقل یک پزشک یا یک نفر از زیرگروه پزشکی
ضوابط دریافت مجوز تسهیل گری از وزارت بهداشت چیست؟
- باید سند مالکیت یا اجاره نامه دفتر خود را به همراه درخواست کتبی ارائه دهید.
- اداره گردشگری وزارت بهداشت به طور منظم، اقدام به برگزاری دوره های آموزشی مهارت های گردشگری سلامت برای بیمارستان ها و شرکت ها می کند. پزشکان و دو نفر از کارشناسان شرکت ملزم به شرکت در این کلاس ها هستند.
- بازدید کارشناسان اداره گردشگری سلامت وزارت بهداشت از شرکت
- سایت چند زبانه(حداقل انگلیسی یا عربی)
- کلیه تبلیغات درمانی(چه در بیمارستان ها و چه شرکت ها) باید با اخذ مجوز از سازمان نظام پزشکی صورت پذیرد. برای اخذ مجوزهای تبلیغاتی لازم از نظام پزشکی، اقدام کنید
- برای انجام خدمات لجستیک و سفر بیماران بین المللی باید مجوز “بند ب” را اخذ کنید یا با شرکت های گردشگری دارای مجوز “بند ب” قرارداد همکاری ببندید
- در زمان های مقرر، گزارش عملکرد خود را به اداره گردشگری سلامت، ارائه دهید
- مجوز بند “ب” از وزارت گردشگری: این مجوز دارای اعتبار محدود به شهر محل تاسیس است و به شما امکان می دهد تا کلیه خدمات تبلیغات و امور مرتبط با سفر(به غیر از صدور بلیط) بیماران بین المللی را انجام دهید.
اگر تمایل به صدور بلیط دارید، لازم است تا بند “الف” را نیز در کنار بند”ب” دریافت کنید.
شرایط لازم برای اخذ مجوز “بند ب” چیست؟
- وجود سند مالکیت یا اجاره نامه دفتر
- گزارش بازدید از دفتر
- ضمانت نامه بانکی به همراه رسید آن توسط متقاضی
- تعهد حضور دائم مدیر فنی در دفتر(مدیر فنی شخصی است که پس از گذراندن دوره های لازم و اخذ مدرک، باید به طور کامل در دفتر حضور داشته باشد و به یکی از زبان های خارجی; ترجیحاً انگلیسی تسلط کامل داشته باشد)
- استعلام تشخیص هویت از مدیر فنی
- استعلام از آزمایشگاه های دولتی از مدیر فنی
- حداقل ده نام و ده آرم مورد نظر خود برای دفتر خدمات مسافرتی خود را در فرم اعلام اسامی، تکمیل کنید
- هر گونه تغییرات در افراد و اسناد را به اطلاع وزارت متبوع برسانید
توجه داشته باشید که مدت اعتبار این مجوز یک ساله است و یک ماه قبل از پایان، برای تمدید آن اقدام کنید.
با داشتن این مجوزها و عقد قرارداد با بیمارستان های دارای مجوز پذیرش بیماران بین الملل ،شما وارد حوزه گردشگری سلامت می شوید و این یعنی شروع یک مسیر سخت اما جذاب در تجارت خدمات سلامت!
صفر تا صد گردشگری سلامت با کدام مجوز؟
گردشگری سلامت یک صنعت میان رشته ای است و لازمه تکمیل این زنجیره، حضور در تمام بخش های درگیر در این حوزه است.
اگر قوانین و ضوابط مربوط به شرکت های تسهیل گر و آژانس های دارای مجوز گردشگری سلامت را مطالعه کرده باشید، مشاهده می کنید که هر کدام از بخش ها(شرکت و آژانس) به تنهایی قادر به پوشش تمام بخش های مرتبط با سفر درمانی بیماران بین المللی، نیستند.
شما به عنوان یک شرکت تسهیل گر اجازه تبلیغات، بازاریابی، مشاوره های پزشکی و جذب بیماران را دارید اما بیمار برای انجام سفر به خدمات لجستیک نیاز دارد که در حیطه اختیارات شما نیست!
از آن طرف، شما به عنوان یک آژانس گردشگری سلامت نیز می توانید اقدام به تبلیغ و فراهم کردن خدمات سفر بیماران نموده و بیمار را به شهری که در آن مجوز فعالیت دارید، بیاورید; اما فراموش نکنید که هدف اصلی بیمار از این سفر، گردشگری و سیاحت نیست!
بنابراین چیزی که مشخص است این است که اگر به عنوان یک شرکت تسهیل گر بخواهید تمام کارهای بیمارتان را به طور کامل انجام دهید لازم است تا علاوه بر مجوز تسهیل گری، اقدام به دریافت مجوز بند “ب” کنید و زنجیره ارزش گردشگری سلامت در سه بخش بازاریابی، درمان و لجستیک را کامل کنید!
در انتها یک نکته را فراموش نکنید: دریافت ویزای T (Treatment) با صدور مجوز از وزارت امور خارجه ممکن خواهد شد.(این ویزا به منظور درمان برای بیمار و همراه وی در مدت زمان ۲۴ تا ۴۸ ساعت صادر می شود، اعتبار آن دو برابر و قیمت آن نصف ویزای معمولی است)
دفتر کار، اجبار یا اختیار؟
همانطور که در ابتدای کار و عدم قطعیت برای حضور در این بازار، داشتن مجوزهای مختلف ضروری به نظر نمی رسد، داشتن یک دفتر با پرسنل مختلف هم شاید کمی مخارج شما را بالا ببرد.
کمی صبر کنید و با مطالعه وارد کار شوید تا کار اصلی شما که تمرکز روی مطالعه بازارهای هدف و استراتژی های بازاریابی است، به سمت موارد فرعی مانند دفتر و میز و صندلی اداری منحرف نشود.
البته اینها برای شروع کارتان است و وقتی برای حضور و فعالیت در این تجارت، به نتیجه گیری قطعی رسیدید باید دستی به سر و روی استارتاپ تان بکشید و دورکاری را فراموش کنید!
فراموش نکنید استارتاپی که با برنامه ریزی هدفمند به سازمان تبدیل نشود، دیر یا زود از صحنه رقابت خارج خواهد شد!
اما داشتن یک دفتر کار مجزا علاوه بر اینکه محل کار شما و پرسنل تان است، در واقع یکی از مواردی است که می تواند سهم بسزایی در اعتمادسازی بین شما و بیمارانتان داشته باشد.
بسیای از بیماران بعد از ورود به ایران می خواهند شما را در دفتر کارتان ملاقات کنند و بدانند با چه شرکتی قراداد بسته اند.
شما با دعوت از بیمار و همراهان او و معرفی بخش های مختلف شرکت به آنها، این اعتماد را بوجود می آورید که در صورت بروز هر اتفاقی می توانند به شرکت مراجعه کنند.
خیلی ساده است که خود را جای بیماری بگذاریم که با ذهنیت قرارداد با یک شرکت معتبر اقدام به سفر درمانی نموده یا یک وب سایت که هیچ مکان مشخصی ندارد!
شما جای بیمار باشید کدام را انتخاب می کنید؟
اما دفتر کار شما باز هم می تواند منافع دیگری را به دنبال داشته باشد. یک اتاق میهمان که علاوه بر اینکه پذیرای بیماران شماست، یک استدیوی ضبط کوچک هم می تواند باشد!
بعد از معرفی بخش های شرکت و آشنایی با افراد تیم(بخصوص افرادی که قبل از ورود به ایران، در ارتباط مستقیم با بیمار بوده اند)، بیمار را به اتاق میهمانان برده و از او درخواست کنید تا در صورت امکان با شما یک مصاحبه و گفتگوی خودمانی داشته باشد و اجازه پخش آنرا از بیمارتان بگیرید.
بعد از مدتی شما دارای یک کتابخانه بزرگ از داستان بیماران بین المللی خواهید بود که قصه آنها را به گوش تمام دنیا رسانده اید. از یک استدیوی کوچک در دفتر کارتان!
2 پاسخ
مختصر و مفید توضیح داده آید ..من در این زمینه از شما مشورت خواه گرفت ممنون
خواهش میکنم دوست عزیز. در خدمتتون هستیم