5/5

دوره جامع کسب و کار گردشگری سلامت

اعتباربخشی JCI را به طور کامل بررسی کنیم! (بخش اول)

JCI یکی از پر اعتبارترین گواهینامه های اعتباربخشی بین المللی است. در بخش اعتباربخشی های بین المللی نگاه کلی به انواع اعتباربخشی های بین المللی مرتبط با گردشگری سلامت ارائه دادیم.

در این مبحث به طور کامل تر به بررسی  گواهینامه های اعتباربخشی بین المللی JCI می پردازیم.

اعتباربخشی به دو صورت داخلی(حاکمیت بالینی: سیستم مدیریت کیفیت داخلی بیمارستان) و خارجی(مدلهای ارزیابی خارج از سازمان و بصورت بین المللی که مراکز درمانی کشور درخواست دهنده را مورد ارزیابی بین المللی قرار می دهند) انجام می شود.

اعتباربخشی های داخلی، امری اجباری است اما اعتباربخشی های خارجی، اختیاری است.

پس چه لزومی برای انجام آن است یا بهتر بگوییم هدف از انجام اعتباربخشی های بین المللی چیست؟

  • ارتقاء ایمنی بیماران و توجه به آن در جهت افزایش اعتماد عمومی
  • ارتقا کیفیت کار کارمندان با هدف افزایش ایمنی و رضایت بخشی
  • احترام به حقوق بیماران و نظرات وی و همراهان در خصوص مشارکت در نحوه درمان
  • ایجاد و توسعه فرهنگ یادگیری در سازمان، با توجه به ارائه گزارشات منظم و به موقع در مورد اتفاقات ناخوشایند و بررسی و رفع آنها
  • تامین منابع مالی جهت ارتقا مراقبت و ایمنی بیمار
  • رهبری مستمر و مشترک واحدها در جهت ارتقا کیفیت مراقبت و ایمنی بیمار

JCI: Joint commission international

در سال ۱۹۵۱ اولین موسسه اعتباربخشی در بخش بهداشت  و به نام کمیسیون مشترک اعتباربخشی بیمارستان ها(JCAH) پایه گذاری شد. این موسسه با همکاری کالج جراحان آمریکا، انجمن بیمارستان های آمریکا، کالج پزشکان آمریکا، انجمن پزشکی آمریکا و کانادا شروع به کار کرد.

JCI در سال ۱۹۹۴ توسط کمیسیون مشترک تاسیس شد و با سازمانهای بهداشتی از بیش از ۱۰۰ کشور همکاری می کند. امروزه ، JCI یک تیم کاملاً آموزش دیده از نظرسنجی و مشاوران اعتبار بین المللی آن، در پنج قاره فعالیت می کنند.

مأموریت JCI:

مأموریت JCI بهبود مستمر ایمنی و کیفیت مراقبت در جامعه بین الملل از طریق آموزش ، خدمات مشاوره ای و اعتباربخشی و صدور گواهینامه بین المللی است.

چرا JCI Accreditation یک استاندارد طلای جهانی است؟

سازمان هایی که اعتبار سنجی JCI را بدست آورده و آن را حفظ می کنند ، به ارائه بهترین سطح مراقبت از بیماران خود دست پیدا می کنند.

چرا که اعتباربخشی فرایندی طولانی مدت است که خواستار تعهد است و کارهای مقدماتی زیادی برای کسب آن وجود دارد و به علاوه لزوم عملکردهای بعدی و بهبود مستمر فرآیندها برای اطمینان از حفظ استانداردهای اعتباربخشی به طور منظم باید انجام شود.

استانداردها و روش های ارزیابی JCI با اهداف زیر صورت می پذیرد:

  • پشتیبانی از بهبود پایدار کیفیت طراحی شده است
  • کاهش خطر
  • تمرکز بر فرهنگ سازی جهت ارتقا ایمنی بیمار
  • توسعه یافته توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی از سراسر جهان
  • توسعه یافته توسط متخصصان بهداشت به طور خاص برای بخش مراقبت های بهداشتی
  • قابل استفاده برای سازمان های مراقبت های بهداشتی فردی و سیستم های ملی مراقبت های بهداشتی

در سال ۱۹۸۷ و با تغییر رویکرد اعتباربخشی این سازمان به مراکز درمانی(و نه فقط بیمارستان ها)، نام این کمیسیون به JCAHO: Joint Commission on Accreditation of Health Care Organization تغییر کرد.

در سال ۱۹۹۷ سازمانی تحت عنوان کمیته مشترک بین المللی تاسیس شد. این سازمان یکی از نهادهای اعتباربخشی بین المللی مراکز درمانی در سراسر دنیا است که در حال حاضر بسیاری از بیمارستان های آمریکایی جنوبی، اروپا، خاورمیانه و آسیا را مورد ارزیابی قرار داده است.

JCI علاوه بر بیمارستان ها و با تاکید بر پاسخ به نیازهای مداوم و به روز شده متقاضیان، بخش های زیر را نیز به ارزیابی های بین المللی خود اضافه کرده است:

  • آزمایشگاه های کلینیکی
  • مراکز مراقبت سرپایی
  • تداوم مراقبت(مراقبت بیمارستانی، مراقبت در منزل و مراقبت طولانی مدت)
  • مراکز مراقبت های اولیه
  • سازمان های حمل و نقل عمومی
  • برنامه های مراقبت از بیماری های با شرایط خاص مانند بیماران سکته مغزی و قلبی

یکی از مزایای این اعتباربخشی، قابلیت انطباق با توجه به شرایط و نیازهای محلی هر کشور است.

استانداردهای JCI شامل چه بخش هایی است؟ در ادامه این مبحث به بررسی کامل بخش های زیر می پردازیم:

استانداردهای بیمارمحور

  • دسترسی به مراقبت و تداوم مراقبت(ACC):

غربالگری برای پذیرش در بیمارستان:

۱) ACC.1: بیمارانی که ممکن است در بیمارستان بستری شوند و یا به دنبال خدمات سرپایی هستند ، غربال می شوند تا تشخیص دهند که آیا نیازهای مراقبت های بهداشتی آنها با ماموریت و منابع بیمارستان مطابقت دارد یا خیر:

  • ۱.۱ ACC: بیماران با نیازهای اضطراری، در اولویت ارزیابی و درمان قرار می گیرند.
  • ۱.۲ ACC: بیمارستان نیازهای بالینی بیماران را در نظر گرفته و در صورت تأخیرهای غیرمعمول در خدمات تشخیصی و / یا درمانی ، بیماران را مطلع می کند.

پذیرش در بیمارستان:

ACC.2 (2 : این بیمارستان روشی برای پذیرش بیماران بستری و ثبت نام بیماران سرپایی دارد:

  • ۲.۱ ACC: نیازهای بیمار برای خدمات پیشگیرانه، تسکینی، درمانی و توانبخشی براساس شرایط بیمار در زمان بستری شدن به عنوان یک بیمار بستری در بیمارستان در اولویت است.
  • ۲.۲ ACC: هنگام پذیرش به عنوان یک بیمار بستری، بیمار و خانواده در بخش بستری، اطلاعات مربوط به مراقبت های پیشنهادی و هزینه های پیش بینی شده برای مراقبت و نتایج پیش بینی شده از مراقبت را دریافت می کنند:
  •       ۲.۲.۱ ACC: بیمارستان فرایندی را برای مدیریت اطلاع بیماران از کلیه امور مربوطه، در سراسر بیمارستان ایجاد می کندز
  • ۲.۳ ACC: پذیرش در بخش/ بخشهای ارائه دهنده خدمات فشرده یا تخصصی با معیارهای تعیین شده تعیین می شود:
  •       ۲.۳.۱ ACC: ترخیص از بخش/ بخشهای ارائه دهنده خدمات فشرده یا تخصصی با معیارهای تعیین شده تعیین می شود.

تداوم مراقبت:

ACC.3 (3 : بیمارستان برای ایجاد تداوم خدمات مراقبت از بیمار در بیمارستان و هماهنگی بین پزشکان و بیماران، فرآیندهایی را طراحی و انجام می دهد.

  • ۳.۱ ACC: در تمام مراحل مراقبت های بیمارستانی ، یک فرد واجد شرایط شناخته شده است که مسئول مراقبت از بیمار است.
  • ۳.۲ ACC: اطلاعات مربوط به مراقبت از بیمار به بیمار منتقل می شود.

ترخیص، ارجاع و فالوآپ:

ACC.4 (4 : روندی برای ارجاع یا ترخیص بیماران وجود دارد که براساس وضعیت سلامتی بیمار و نیاز به مراقبت یا خدمات مستمر است:

  •       ۴.۱ ACC: آموزش به بیمار و خانواده وی مربوط به دستورالعمل مراقبت و رسیدگی مستمر به درمان بیمار است.
  • ۴.۲ ACC: بیمارستان با پزشکان و آژانس های خارجی برای اطمینان از مراجعه به موقع بیماران همکاری می کند.
  • ۴.۳ ACC: خلاصه پرونده کامل برای کلیه بیماران بستری در هنگام ترخیص، تهیه شده است:
  •        ۴.۳.۱ ACC: آموزش و پیگیری دستورالعمل های بیمار به فرم و زبانی که بیمار می تواند درک کند ، ارائه می شود.
  •        ۴.۳.۲ ACC: پرونده پزشکی بیماران بستری حاوی یک نسخه از خلاصه ترخیص است.
  • ۴.۴ ACC: سوابق بیماران سرپایی که نیاز به مراقبت های پیچیده دارند یا با تشخیص های پیچیده روبرو هستند، در دسترس پزشکانی است که از این بیماران مراقبت می کنند.
  • ۴.۵ ACC: بیمارستان دارای فرایندی برای مدیریت و فالوآپ بیمارانی که برخلاف توصیه های پزشکی و کارکنان بیمارستان، قصد ترک بیمارستان را دارند، می باشد:
  • ۴.۵.۱ ACC: بیمارستان روشی برای مدیریت بیمارانی دارد که بدون اطلاع کارکنان بیمارستان و برخلاف توصیه های پزشکی، بیمارستان را ترک می کنند.

انتقال بیماران:

ACC.5 (5 : بیماران بر اساس وضعیت، نیاز به تأمین نیازهای مراقبت مداوم و توانایی سازمان پذیرنده در تأمین نیازهای بیماران، به سازمانهای دیگر منتقل می شوند:

  •         ۵.۱ ACC: بیمارستان فرآیند ارجاع برای اطمینان از انتقال ایمن بیماران، را ایجاد می کند.
  •        ۵.۲ ACC: به سازمان دریافت کننده، خلاصه ای کتبی از وضعیت بالینی بیمار و مداخلات ارائه شده توسط بیمارستان ارجاع داده می شود.
  •        ۵.۳ ACC: روند انتقال در پرونده پزشکی بیمار ثبت شده است.

ترانسفر بیماران:

ACC.6 (6 : خدمات ترانسفر بیمارستان مطابق با قوانین و مقررات مربوطه هستند و شرایط حمل و نقل با کیفیت و ایمن را برآورده می کنند.

  • حقوق بیمار و خانواده(PFR):
  • ۱ PFR: بیمارستان وظیفه ارائه فرایندهایی را دارد که از حقوق بیماران و خانواده ها در حین مراقبت حمایت می کنند:
  •          ۱.۱ PFR: بیمارستان به دنبال کاهش موانع جسمی، زبانی، فرهنگی و سایر موانع دسترسی به ارائه خدمات است.
  •         ۱.۲ PFR: بیمارستان مراقبتهایی را ارائه می دهد که از شأن بیمار حمایت می کند، به ارزشها و اعتقادات شخصی بیمار احترام می گذارد و به درخواستهای معنوی و مذهبی آنها پاسخ می دهد.
  •         ۱.۳ PFR: حقوق بیمار در مورد حریم خصوصی و محرمانه بودن مراقبت و اطلاعات مورد احترام است.
  •         ۱.۴ PFR: بیمارستان اقدامات لازم را برای محافظت از دارایی بیماران در برابر سرقت یا گم شدن، انجام می دهد.
  •         ۱.۵ PFR: بیماران از حمله فیزیکی محافظت می شوند و جمعیت های در معرض خطر شناسایی و از آسیب پذیری های اضافی محافظت می شوند.
  • ۲ PFR: بیماران از تمام جنبه های مراقبت و درمان پزشکی خود مطلع شده و در تصمیمات مراقبت و درمان شرکت می کنند:
  •         ۲.۱ PFR: بیمارستان به بیماران و خانواده ها در مورد حقوق و مسئولیت های خود در مورد امتناع یا قطع درمان ، جلوگیری از خدمات احیا ، و چشم پوشی از درمان، اطلاع می دهد.
  •         ۲.۲ PFR: بیمارستان از حق بیمار در ارزیابی و مدیریت درد و مراقبت های محترمانه در لحظات پایانی زندگی او، حمایت می کند.
  • ۳ PFR: بیمارستان بیماران و خانواده ها را در جریان روند دریافت و اقدام به شکایت، درگیری و اختلاف نظر در مورد مراقبت از بیمار و حق بیمار برای شرکت در این فرایندها قرار می دهد.
  • ۴ PFR: همه بیماران به روش و زبانی که بتوانند درک کنند از حقوق و مسئولیت های خود مطلع می شوند.

رضایت عمومی

  • ۵ PFR: رضایت عمومی برای درمان، در صورت پذیرش بیمار به عنوان بستری در بیمارستان یا پذیرش برای اولین بار به عنوان بیمار سرپایی، دارای دامنه و محدودیت های کاملاً مشخص است.

رضایت آگاهانه

  •         ۵.۱ PFR: رضایت آگاهانه بیمار از طریق فرآیندی که توسط بیمارستان تعریف شده و توسط کارکنان آموزش دیده به روش و زبانی که بیمار می تواند درک کند ، انجام می شود.
  •         ۵.۲ PFR: رضایت آگاهانه قبل از جراحی ، بیهوشی ، آرام بخشی رویه ای ، استفاده از خون و فرآورده های خونی و سایر روش های درمانی و پر خطر دریافت می شود.
  •         ۵.۳ PFR: بیماران و خانواده ها اطلاعات کافی در مورد وضعیت بیمار ، درمان (های) پیشنهادی یا روش (ها) و پزشکان مراقبت های بهداشتی دریافت می کنند تا بتوانند رضایت دهند و تصمیمات مراقبتی بگیرند.
  •          ۵.۴ PFR: بیمارستان فرایندی را در چارچوب قانون و فرهنگ موجود برای زمانی که دیگران(ولی قانونی بیمار) می توانند رضایت دهند ایجاد می کند.

اهدای عضو و اندام

PRF.6 (6 : بیمارستان بیماران و خانواده ها را در مورد نحوه انتخاب اعضای بدن و سایر بافتها آگاه می کند:

  •           ۶.۱ PFR: بیمارستان نظارت بر روند تهیه اندام و بافت را فراهم می کند.
  • ارزیابی بیماران(AOP):

۱)۱ AOP: تمام بیماران تحت مراقبت در بیمارستان، نیازهای مراقبت های درمانی خود را از طریق فرآیند ارزیابی که توسط بیمارستان تعریف شده است، شناسایی می کنند:

  •          ۱.۱ AOP: ارزیابی اولیه هر بیمار شامل معاینه فیزیکی، سابقه سلامتی و همچنین ارزیابی عوامل روانی، معنوی / فرهنگی (در صورت مناسب)، اجتماعی و اقتصادی است.
  •        ۱.۲ AOP: نیازهای پزشکی و پرستاری بیمار از ارزیابی های اولیه مشخص می شود ، که در ۲۴ ساعت اول پس از پذیرش به عنوان بیمار بستری یا قبل از آنکه وضعیت بیمار نشان می دهد، در پرونده پزشکی تکمیل و ثبت می شود:
  •                   ۱.۲.۱ AOP: ارزیابی های اولیه پزشکی و پرستاری بیماران اورژانسی براساس نیازها و شرایط آنها انجام می شود.
  •          ۱.۳ AOP: بیمارستان فرآیندی برای ارزیابی های پزشکی اولیه دارد که در مطب خصوصی پزشک یا سایر موارد سرپایی قبل از بستری انجام می شود:
  •                ۱.۳.۱ AOP: ارزیابی پزشکی قبل از عمل، قبل از بیهوشی یا درمان جراحی مستند می شود که شامل نیازهای پزشکی، جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و ترخیص بیمار است.
  •         ۱.۴ AOP: بیماران از نظر وضعیت تغذیه ، نیازهای عملکردی و سایر نیازهای خاص غربالگری می شوند و در صورت لزوم برای ارزیابی و درمان بیشتر ارجاع می شوند.
  •           ۱.۵ AOP: تمام بیماران بستری و سرپایی از نظر درد، غربال می شوند و در صورت وجود درد ارزیابی می شوند.
  •           ۱.۶ AOP: ارزیابی های اولیه پزشکی و پرستاری جداگانه برای جمعیت های خاص تحت مراقبت بیمارستان انجام می شود.
  •           ۱.۷ AOP: بیماران در حال مرگ و خانواده های آنها با توجه به نیازهای فردی آنها، ارزیابی مجدد می شوند.
  •           ۱.۸ AOP: ارزیابی اولیه شامل تعیین نیازها و برنامه ریزی ترخیص است.

AOP.2 (2 : همه بیماران بر اساس شرایط و درمان خود در فواصل مشخص، مجدداً ارزیابی می شوند تا پاسخ آنها به درمان مشخص شود و تا برای ادامه درمان یا ترخیص برنامه ریزی کنند.

AOP.3 (3 : افراد واجد شرایط ارزیابی مجدد، باید ارزیابی دوباره را انجام دهند.

AOP.4 (4 : پزشکان، پرستاران و سایر افراد و خدمات مسئول مراقبت از بیمار برای تجزیه و تحلیل و ادغام ارزیابی های بیمار و اولویت بندی مهمترین نیازهای مراقبت از بیمار، با یکدیگر، همکاری می کنند.

خدمات آزمایشگاهی

AOP.5 (5 : خدمات آزمایشگاهی برای تأمین نیازهای بیمار در دسترس است و همه این خدمات با استانداردها ، قوانین و مقررات محلی و ملی مطابقت دارند.

  •          ۵.۱ AOP: یک فرد (ها) واجد شرایط مسئولیت مدیریت سرویس آزمایشگاه بالینی یا خدمات آسیب شناسی را بر عهده دارد.
  •          ۵.۱.۱ AOP: یک فرد واجد شرایط، مسئولیت نظارت بر برنامه آزمایش مراقبت را دارد.
  •          ۵.۲ AOP: کلیه کارکنان آزمایشگاه از آموزش، صلاحیت و تجربیات لازم برای اداره و انجام آزمایشات و تفسیر نتایج برخوردارند.
  •          ۵.۳ AOP: یک برنامه ایمنی آزمایشگاهی در حال اجرا، پیگیری و مستند است و انطباق با برنامه های مدیریت کنترل عفونت حفظ می شود:
  •                     ۵.۳.۱ AOP: آزمایشگاه از یک فرآیند هماهنگ برای کاهش خطرات عفونت در نتیجه قرار گرفتن در معرض بیماری های عفونی، مواد زیستی، مواد زائد و زباله استفاده می کند.
  •          ۵.۴ AOP: نتایج آزمایشگاهی به روشی به موقع که بیمارستان تعریف کرده است در دسترس است.
  •         ۵.۵ AOP: کلیه تجهیزات مورد استفاده در آزمایشگاه بطور منظم مورد بازرسی، نگهداری و کالیبره قرار می گیرند و سوابق مناسب برای این فعالیتها نگهداری می شود.
  •         ۵.۶ AOP: معرف ها(تامین کنندگان) و ملزومات اساسی در دسترس هستند و برای اطمینان از صحت و دقت نتایج، همه معرف ها و تامین کنندگان ارزیابی می شوند.
  •           ۵.۷ AOP: روش های جمع آوری، شناسایی، حمل و نقل ایمن و دفع نمونه های آزمایشگاهی، تدوین و اجرا می شود.
  •           ۵.۸ AOP: هنجارها و دامنه های تعیین شده برای تفسیر و گزارش نتایج آزمایشات بالینی استفاده می شود.
  •           ۵.۹ AOP: فرآیندهای کنترل کیفیت خدمات آزمایشگاهی در حال انجام ، پیگیری و مستند سازی مداوم است:
  •                       ۵.۹.۱ AOP: یک فرآیند برای تست مهارت خدمات آزمایشگاهی وجود دارد.
  •           ۵.۱۰ AOP: آزمایشگاههای مرجع / قراردادی که توسط بیمارستان استفاده می شوند دارای مجوز معتبر یا تأیید شده توسط یک مرجع معتبر هستند:
  •                       ۵.۱۰.۱ AOP: بیمارستان اقدامات مربوط به نظارت بر کیفیت خدمات ارائه شده توسط آزمایشگاه مرجع / قراردادی را مشخص می کند.

بانک خون و خدمات انتقال خون

  •          ۵.۱۱ AOP: یک فرد واجد شرایط مسئول بانک خون و / یا خدمات انتقال خون است و اطمینان می دهد که خدمات مطابق با قوانین و مقررات و استانداردهای شناخته شده عمل می شود.

رادیولوژی و خدمات تصویربرداری تشخیصی

۶) ۶. AOP: خدمات رادیولوژی و تصویربرداری تشخیصی برای تأمین نیازهای بیمار در دسترس است و همه این خدمات با استانداردها ، قوانین و مقررات محلی و ملی مطابقت دارند.

  •          ۶.۱ AOP: یک فرد (ها) واجد شرایط مسئولیت مدیریت رادیولوژی و خدمات تصویربرداری تشخیصی را دارند.
  •          ۶.۲ AOP: افرادی با شرایط و تجربه مناسب، مطالعات تصویربرداری تشخیصی را انجام می دهند، نتایج را تفسیر می کنند و نتایج را گزارش می دهند.
  •         ۶.۳ AOP: رهنمودهای ایمنی در برابر اشعه (برای کارکنان و بیماران) در دست اجرا، دنبال و مستند شده است و مطابق با مدیریت و برنامه کنترل عفونت حفظ می شود.
  •          ۶.۴ AOP: نتایج رادیولوژی و تصویربرداری تشخیصی به موقع و در بیمارستان تعریف شده است.
  •         ۶.۵ AOP: تمام تجهیزات مورد استفاده برای انجام رادیولوژی و مطالعات تصویربرداری تشخیصی بطور منظم مورد بازرسی، نگهداری و کالیبره قرار می گیرند و سوابق مناسب برای این فعالیتها نگهداری می شود.
  •          ۶.۶ AOP: فیلم اشعه ایکس و لوازم مورد نیاز در دسترس است و بیمارستان در مواقع لازم، از فیلم های اشعه ایکس استفاده می کند.
  •          ۶.۷ AOP: فرآیندهای کنترل کیفیت در حال انجام، پیگیری، اعتبارسنجی و مستند هستند.
  •          ۶.۸ AOP: بیمارستان به طور منظم نتایج کنترل کیفیت را برای همه منابع خارج از قرارداد خدمات تشخیصی، بررسی می کند.
  • مراقبت از بیماران(COP):

       حق مراقبت از همه بیماران

۱) ۱ COP: مراقبت های یکنواخت از همه بیماران ارائه می شود و از قوانین و مقررات قابل اجرا پیروی می کند.

۲) ۲ COP: فرآیندی برای هماهنگی مراقبت های ارائه شده برای هر بیمار وجود دارد:

  •         ۲.۱ COP: برنامه مراقبت از فرد برای هر بیمار تهیه و مستند شده است.
  •         ۲.۲ COP: بیمارستان فرآیند یکنواختی را برای ارائه دستورات لازم به بیمار ایجاد و اجرا می کند.
  •         ۲.۳ COP: اقدامات و درمانهای بالینی و تشخیصی طبق دستور انجام شده و مستند می شوند و نتایج یا نتایج در پرونده پزشکی بیمار ثبت می شود.

مراقبت از بیماران پر خطر و ارائه خدمات با خطر بالا

۳) ۳ COP: مراقبت از بیماران پر خطر و ارائه خدمات پر خطر با راهنمایی ها ، قوانین و مقررات عمل حرفه ای انجام می شود.

تشخیص تغییرات در وضعیت بیمار

  •         ۳.۱ COP: کارکنان بالینی آموزش دیده اند تا تغییرات وضعیت بیمار را تشخیص دهند و به آنها پاسخ دهند.

خدمات احیا

  •         ۳.۲ COP: خدمات احیا در سراسر بیمارستان موجود است.
  •         ۳.۳ COP: رهنمودها و فرآیندهای بالینی برای رسیدگی، استفاده و تجویز خون و فرآورده های خونی ایجاد و اجرا می شود.

غذا و تغذیه درمانی

۴) ۴ COP: انواع گزینه های غذایی، متناسب با وضعیت تغذیه ای بیمار و مطابق با مراقبت های بالینی وی، در دسترس است.

۵) ۵ COP: بیماران در معرض خطر تغذیه ، درمان تغذیه ای دریافت می کنند:

مدیریت درد

۶) ۶ COP: بیماران در مدیریت موثر درد پشتیبانی می شوند

 

مراقبت در لحظات پایانی زندگی

۷) ۷ COP: این بیمارستان مراقبتهای پایان زندگی را برای بیمار در حال مرگ فراهم می کند و نیازهای بیمار و خانواده وی را برطرف می کند و راحتی و وقار بیمار را بهینه می کند.

بیمارستانهایی که خدمات پیوند اعضا و یا بافت را ارائه می دهند

۸) ۸ COP: رهبری بیمارستان منابعی را برای حمایت از برنامه پیوند عضو / بافت فراهم می کند:

  •           ۸.۱ COP: یک رهبر واجد شرایط، مسئول برنامه پیوند است.
  •           ۸.۲ COP: برنامه پیوند شامل یک تیم چند رشته ای است که متشکل از افراد باتجربه در برنامه های مربوط به پیوند اعضا است.
  •           ۸.۳ COP: مکانیسم هماهنگی مشخصی برای کلیه فعالیتهای پیوند وجود دارد که پزشکان، پرستاران و سایر کادر درمانی را درگیر می کند.
  •           ۸.۴ COP: برنامه پیوند از معیارهای واجد شرایط بودن بالینی، روانشناختی و مناسب بودن پیوند عضوی خاص برای کاندیداهای پیوند استفاده می کند.
  •           ۸.۵ COP: برنامه پیوند، رضایت آگاهانه مربوط به پیوند اعضا را از نامزد پیوند کسب می کند.
  •         ۸.۶ COP: برنامه ی پیوند، پروتکل ها، دستورالعمل های تمرین بالینی، یا روش های بهبودی اندام و دریافت اندام را به منظور اطمینان از سازگاری، ایمنی، اثر بخشی و کیفیت سلول ها، بافت ها و اندام های انسانی برای پیوند، ثبت و تنظیم کرده است.
  •           ۸.۷ COP: برنامه های مراقبت از بیمار، به صورت جداگانه مراقبت از بیماران پیوندی را هدایت می کند.

 

برنامه های پیوند با استفاده از اعضای اهدا کننده زنده

۹) ۹ COP: برنامه های پیوندی که از اهدا کننده زنده انجام می شود، به قوانین و مقررات محلی و منطقه ای پایبند هستند و از حقوق اهدا کنندگان زنده محافظت می کنند:

  •          ۹.۱ COP: برنامه های پیوندی که از پیوند دهنده زنده انجام می گیرد ، رضایت آگاهانه مربوط به اهدای عضو را از اهدا کننده زنده، دریافت می کند.
  •        ۹.۲ COP: برنامه های پیوندی که پیوند دهنده زنده را انجام می دهند ، از معیارهای انتخاب بالینی و روانشناختی لازم، برای تعیین مناسب بودن اهدا کنندگان بالقوه زنده، استفاده می کنند.
  •         ۹.۳ COP: برنامه های مراقبت از بیمار، مسئول مراقبت از اهدا کنندگان زنده را بر عهده دارد.
  • مراقبت بیهوشی و جراحی(ASC):

سازمان و مدیریت

۱) ۱ ASC: خدمات آرام بخشی و بیهوشی برای تأمین نیازهای بیمار در دسترس است و همه این خدمات از استانداردهای حرفه ای، قوانین و مقررات محلی و ملی قابل اجرا برخوردار هستند.

۲)۲ ASC: یک فرد (ها) واجد شرایط، مسئولیت مدیریت خدمات آرام بخشی و بیهوشی را دارند.

مراقبت آرام بخشی

۳)۳ ASC: تجویز آرام بخشی، بصورت فرآیندی استاندارد در کل بیمارستان است:

  •         ۳.۱ ASC: پزشکانی که مسئول بیهوشی هستند و افرادی که تحت نظارت بیمارانی هستند که خدمات آرام بخشی را دریافت می کنند، همگی دارای شرایط لازم هستند.
  •          ۳.۲ ASC: اطلاعات مربوط به مراقبت از بیمار به بیمار منتقل می شود.
  •         ۳.۳ ASC: خطرات، مزایا و گزینه های مربوط به آرام بخشی فرآیندی است که با بیمار، خانواده وی یا کسانی که برای بیمار تصمیم می گیرند، مورد بحث قرار می گیرد.

مراقبت بیهوشی

۴)۴ ASC: یک فرد واجد شرایط، ارزیابی پیش بیهوشی را انجام می دهد.

۵)۵ ASC: مراقبت از بیهوشی هر بیمار، برنامه ریزی و مستند شده و بیهوشی و تکنیک استفاده شده در پرونده پزشکی بیمار ثبت شده است:

  •           ۵.۱ ASC: خطرات، مزایا و گزینه های مربوط به بیهوشی و کنترل درد بعد از عمل، با بیمار و / یا کسانی که برای بیمار تصمیم می گیرند، مورد بحث قرار می گیرد.

۶)۶ ASC: وضعیت فیزیولوژیک هر بیمار در حین بیهوشی و جراحی با توجه به دستورالعمل های عمل حرفه ای کنترل می شود و در پرونده پزشکی بیمار ثبت می شود:

  •           ۶.۱ ASC: وضعیت پس از بیهوشی هر بیمار کنترل و مستند می شود و بیمار توسط یک فرد واجد شرایط یا با استفاده از معیارهای تعیین شده، ترخیص می شود.

مراقبت های جراحی

۷)۷ ASC: مراقبت های جراحی هر بیمار براساس نتایج ارزیابی، برنامه ریزی و مستند می شود:

  •           ۷.۱ ASC: خطرات، مزایا و گزینه های دیگر با بیمار و خانواده وی یا کسانی که برای بیمار تصمیم می گیرند ، مورد بحث قرار می گیرد.
  •           ۷.۲ ASC: اطلاعات مربوط به روش جراحی در پرونده پزشکی بیمار ثبت شده است تا ادامه مراقبت را تسهیل کند.
  •           ۷.۳ ASC: مراقبت از بیمار، پس از جراحی، برنامه ریزی و مستند شده است.
  •           ۷.۴ ASC: مراقبت های جراحی که شامل کاشت یک دستگاه پزشکی است با توجه ویژه به نحوه اصلاح فرایندها و روش های استاندارد برنامه ریزی می شود.
  • استفاده و مدیریت دارو(MMU):

سازمان و مدیریت

۱)۱ MMU: استفاده از دارو در بیمارستان برای پاسخگویی به نیازهای بیمار تنظیم می شود و با قوانین و مقررات قابل اجرا مطابقت دارد و تحت نظارت داروساز مجاز یا سایر افراد واجد شرایط است:

  •            ۱.۱ MMU: بیمارستان برنامه ای را برای استفاده محتاطانه از آنتی بیوتیک ها بر اساس اصل سرپرستی آنتی بیوتیک تهیه و اجرا می کند.

انتخاب و خرید

۲)۲ MMU: داروهای تجویز یا سفارش شده، در انبار موجود است و روشی برای داروهای موجود در انبار یا به طور معمول در بیمارستان و یا در مواقعی که داروخانه تعطیل است وجود دارد:

  •            ۲.۱ MMU: روشی برای نظارت بر لیست داروهای بیمارستان و استفاده از دارو وجود دارد.

ذخیره سازی

۳)۳ MMU: داروها به درستی و بر اساس استاندارد مشخص، ذخیره می شوند:

  •             ۳.۱ MMU: روشی برای مدیریت داروها و محصولات غذایی وجود دارد که نیاز به جابجایی خاص دارند.
  •             ۳.۲ MMU: داروهای اورژانسی در دسترس هستند , هنگامی که در خارج از داروخانه نگهداری می شوند ، تحت نظارت و کنترل مراقبت، می شوند.
  •             ۳.۳ MMU: بیمارستان دارای سیستم فراخوان دارو است.

 

سفارش و نقل کردن

۴)۴ MMU: دستورالعمل های تجویز، سفارش و رونویسی توسط سیاست ها و فرآیندهای مشخص، انجام می شود:

  •             ۴.۱ MMU: بیمارستان عناصر یک سفارش یا نسخه کامل را تعریف می کند.
  •             ۴.۲ MMU: بیمارستان افراد واجد شرایطی را که مجاز به تجویز یا سفارش دارو هستند ، شناسایی می کند.
  •             ۴.۳ MMU: داروهای تجویز شده در پرونده پزشکی بیمار نوشته شده است.

تهیه و توزیع

۵)۵ MMU: داروها در یک محیط امن و تمیز تهیه و توزیع می شوند:

  •            ۵.۱ MMU: نسخه ها یا سفارشات داروها برای مناسب بودن بررسی می شوند.
  •            ۵.۲ MMU: از یک سیستم برای توزیع ایمن داروها در دوز و زمان مناسب استفاده می شود.

مدیریت

۶)۶ MMU:  بیمارستان افراد واجد شرایطی را که مجاز به استفاده از داروها هستند شناسایی می کند:

  •            ۶.۱ MMU: تجویز دارو شامل روندی برای تأیید صحت داروی تجویز شده یا سفارش دارو است.
  •           ۶.۲ MMU: سیاست ها و رویه ها حاوی داروهایی است که برای استفاده از خود بیمار یا به عنوان نمونه در بیمارستان آورده می شوند.

نظارت

۷)۷ MMU: اثرات دارویی بر روی بیماران کنترل می شود:

  •           ۷.۱ MMU: بیمارستان فرایندی را برای گزارش دادن و اقدام به خطاهای دارویی و قصور، ایجاد و اجرا می کند.

ادامه مطلب را در این بخش بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این مقاله را دوست داشتید؟ با دوستانتان آنرا به اشتراک بگذارید
جدیدترین مطالب در ایمیل شما

ایمیل خود را وارد کنید و به صورت هفتگی از مطالب تخصصی ما در زمینه گردشگری سلامت استفاده کنید