5/5

دوره جامع کسب و کار گردشگری سلامت

نگاهی به سه تامین کننده اصلی درمان

نگاهی به سه تامین کننده اصلی درمان

در بخش مدل همکاری بر تامین کنندگان درمانی، نگاهی جزئی به تامین کننده گردشگری سلامت و نحوه همکاری با آنها داشتیم. در این بخش به معرفی بیشتر سه دسته اصلی تامین کنندگان درمانی می پردازیم:

  • بیمارستان/دی کلینیک: Hospitium واژه ای که از قرن پنجم تا سالهای طولانی، بجای Hospital استفاده می شد و مکانی بود در نقاط دور افتاده، که برای پذیرایی از رهگذران و مسافران استفاده می شد.

جنگ های صلیبی انگیزه ای بود برای توسعه مکان هایی برای درمان بیماری جذام. یک اپیدمی خطرناک که تا قبل از جنگ های صلیبی، تجربه نشده بود.

۲۰۰ بیمارستان به نام “جذام خانه” در بریتانیا احداث شد و در مقابل جمعیت کل بریتانیا که حدود سه میلیون نفر بود، تعداد قابل توجهی به شمار می رفت.

هرناندو کورتزاولین موسس بیمارستان دائمی “جیزوز نازارس” در آمریکای شمالی بود. این بیمارستان که هنوز هم در شهر مکزیکوسیتی دایر است در سال ۱۵۲۴ ساخته شد.

اولین بیمارستان های آمریکا به اوایل قرن هجدهم بازمی گردد و باز هم هدف اصلی ساخت آنها مقابله با بیماری های واگیر در شرایط اپیدمی بود و مراجعین اصلی آن، عموماً فقرای شهر بودند. به این مراکز درمانی “نوانخانه” می گفتند.

کشف اتر در سال ۱۸۴۶ نقطه عطفی بود در تاریخ بیمارستان ها و بعد از آن در سال ۱۹۳۰ با معرفی داروهای سولفا و ۱۹۴۰ نیز با معرفی پنی سیلین، بیمارستان ها، تنها محل مراجعه فقرای شهر نبودند.

اما یکی از دلایل احداث بخش های سرپایی و اورژانس باز هم به مراقبت از افراد کم درآمد جامعه باز می گردد.

این افراد توانایی پرداخت هزینه های بستری در بیمارستان ها را نداشتند و “تئوفراست رناداتاولین پزشک فرانسوی بود که در سال ۱۶۳۰، بنیانگذار خدمات سرپایی رایگان برای فقرای شهر شد.

بعد از جنگ جهانی دوم و همزمان با انقلاب تکنولوژی، فن آوری های نوین وارد عرصه درمان شدند:

۱۹۵۴: اولین پیوند موفقیت آمیز کلیه

۱۹۶۷: اولین پیوند کبد

۱۹۸۱: اولین پیوند قلب – ریه

۱۹۸۲: اولین پیوند قلب مصنوعی

و عصر جدید درمان در جهان شروع شد!

رشد تکنولوژی در شیوه های درمانی سرپایی، دارو و بخش های تشخیصی مانند آزمایشگاه ها و رادیولوژی، باعث بستری کمتر بیماران و افزایش تاسیس دی کلینیک ها شد.

در ۳۰ سال گذشته، تعداد بیمارستان های شهری و روستایی و تعداد پذیرش بیمارستان ها به ازای هر نفر کاهش پیدا کرده و دلایل متعددی مانند هزینه های بالای بستری و محدودیت تعداد پذیرش در مراکز دولتی، باعث رشد چشمگیر تاسیس دی کلینیک ها شده است.

دی کلینیک ها بنابه ماهیت خود یعنی ارائه خدمات درمانی و جراحی هایی که نیاز به بستری ندارند، دارای هزینه بسیار کمتری نسبت به بیمارستان ها هستند.

امروزه و با ورود بسیاری از بیمارستان ها و دی کلینیک ها به حوزه گردشگری سلامت، رقابت زیادی برای جذب بیماران بین المللی، بین تامین کننده گردشگری سلامت در این صنعت  وجود دارد.

تامین کننده گردشگری سلامت

شرکت های تسهیلگر، برای تامین و تکمیل زنجیره ارزش گردشگری سلامت در بخش درمان، لازم است تا با تامین کننده گردشگری سلامت در این حوزه یعنی بیمارستان، دی کلینیک، پزشک و مراکز تشخیصی، وارد همکاری های دو طرفه شوند.

شما به عنوان یک شرکت تسهیلگر، بیمار خود را به کدام مرکز درمانی می برید؟

همانطور که در بخش بالاتر هم به آن اشاره کردیم، دی کلینیک ها به علت کمتر شدن هزینه هایی مانند تجهیزات، درصد هزینه پرسنلی، هزینه بخش های ویژه بستری و.. یکی از تامین کنندگان درمانی پر طرفدار بین پزشکان و شرکت های تسهیلگر فعال در گردشگری سلامت، محسوب می شوند.

فراموش نکنید که بسیاری از دی کلینیک ها در حال حاضر، مجوز پذیرش بیماران بین الملل را دریافت نکرده اند و در صورت بروز عوارض احتمالی یا شکایت بیمار خارجی، شما به همراه سایر تامین کنندگان درمان، پاسخگوی مراجع ذیربط خواهید بود. فراموش نکنید که بیمارستان های فاقد مجوز IPD نیز جزو همین دسته محسوب می شوند.

بنابراین شما می توانید تصمیم بگیرید که با کدام دسته از بیمارستان ها و دی کلینیک ها وارد عقد قرارداد شوید!

  • پزشک: پزشکان یکی از مهمترین منابع انسانی بیمارستان ها محسوب می شوند و بیمارستان صدها تختخوابی شما بدون پزشک و بیمار، خالی خواهند ماند.

هیئت مدیره نظارت مستقیم بر عملکرد پزشکان بیمارستان دارد و پزشکی که بیمار را به بیمارستان معرفی می کند، دارای قرارداد مشخص و یا قرارداد میهمان با بیمارستان است.

بنابراین بیمارستان نقش تعیین کننده ای بر کنترل روابط مالی بیمار بین الملل و پزشک دارد و می تواند با سیاست گذاری های مشخص، مانع ایجاد روابط مالی خارج از قوانین مجموعه شود.

قرارداد با پزشکان نیز، نوعی ارجاع مستقیم بیمار به پزشک معالج می باشد. این موضوع ممکن است زمانی بیشتر رخ دهد که برندسازی پزشکان به خوبی انجام شده باشد و بیمار خارجی اصرار به ارجاع مستقیم به پزشک داشته باشد(و نه بیمارستان).

شما به عنوان شرکت تسهیلگر، بیمار را به پزشک ارجاع می دهید یا بیمارستان؟ اگر به هر دو، نحوه تعامل شما با پزشکان چگونه است؟

همانطور که در مطالب دیگر هم یادآوری کردیم بسیاری از پزشکان زیبایی، بیماران خارجی را در دی کلینیک ها جراحی می کنند و بسیاری از این مراکز فاقد مجوز IPD هستند.

این درست است که شما نمی توانید سیاست های کاری پزشک را مشخص کنید، اما برای شرکت خود می توانید با تعیین استانداردهای مشخص، ضوابط قرارداد با پزشکانی را تنظیم کنید که بیماران را در مراکز درمانی دارای مجوزهای لازم، بستری می کنند.

فراموش نکنید که پزشکان از تامین کنندگان اصلی بخش درمان هستند و می توانید آن دسته از پزشکانتان را که با ضوابط و استانداردهای مشخص فعالیت می کنند، برند کنید.

بخشی از برندسازی پزشک بر عهده شماست!

  • بخش های پاراکلینیک(رادیولوژی/آزمایشگاه): افزایش بسیار زیاد مراجعین، ویزیت های اورژانس و ویزیت های سرپایی مرتبط، علتی بود برای ایجاد خدمات پشتیبانی مکمل مانند آزمایشگاه، رادیولوژی و فیزیوتراپی.

امروزه بسیاری از پزشکان به صورت شخصی، اقدام به تاسیس مراکز تشخیصی مستقل از بیمارستان، نموده اند و می توانند علاوه بر درآمدزایی مستقیم، ضمن عقد قرارداد با بیمارستان ها، نسبت به ارجاع بیماران به این مراکز، درآمد جداگانه ای کسب کنند.

نکته دیگر در مورد نوع فعالیت بخش های پاراکلینیک، نوع خدمات تشخیصی مورد نیاز بیمار است.

بسیاری از بیمارستان های جنرال، تمام بخش های پاراکلینیک را پوشش می دهند و این یک مزیت رقابتی در جذب گردشگران سلامت محسوب می شود.

اما توجه داشته باشید که در بسیاری از تشخیص های پر تهاجمی مانند جراحی های مغز و اعصاب، قلب و عروق، ناباروری، آنکولوژی و… نیاز به تجهیزات تشخیصی بسیار خاصی وجود دارد که ممکن است در بیمارستان ها موجود نباشد.

فرض کنید یک بیمار با سابقه سرطان، برای درمان بیماری می خواهد به ایران سفر کند. شما برای اقدامات تشخیصی تکمیلی به Pet-Scan نیاز خواهید داشت و این دستگاه در تمام بیمارستان ها موجود نیست.

بنابراین نیاز دارید تا با توجه به درمان های مورد نیاز و بازار هدف، با مراکز تشخیصی جداگانه، قرارداد همکاری داشته باشید.

و نکته آخر را به یاد داشته باشید: بخش درمان بیشترین تاثیر را بر کیفیت و کمیت مراقب ارائه شده به بیماران بین المللی دارند.

نحوه تعامل با هر یک از تامین کنندگان این زنجیره، عاملی است بر رضایتمندی یا نارضایتی بیمارانی که توسط شرکت خود جذب کرده اید.

بنابراین نتیجه نهایی کار شما در ارتباط مستقیم با کار تک تک تامین کنندگان درمانی است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این مقاله را دوست داشتید؟ با دوستانتان آنرا به اشتراک بگذارید
جدیدترین مطالب در ایمیل شما

ایمیل خود را وارد کنید و به صورت هفتگی از مطالب تخصصی ما در زمینه گردشگری سلامت استفاده کنید